Jeśli zostałaś zakwalifikowana do ciąży wysokiego ryzyka, nie oznacza to, że przez następne dziewięć miesięcy będziesz się martwić?
Jakie to ma znaczenie? Jak ważne jest monitorowanie pewnych czynników lub patologii w celu przewidywania możliwych problemów i wyboru odpowiedniego sposobu macierzyństwa?
Jesteś w ciąży po 38 roku życia: Twoja ciąża jest uważana za zagrożoną.
Ciąża jest uważana za późną, gdy przyszła matka ma 38 lat lub więcej. Chociaż trudniej jest zajść w ciążę w tym wieku, ciąża niesie ze sobą również większe ryzyko. Poronienia w pierwszym trymestrze ciąży są częstsze niż u młodszych kobiet. Z tego powodu konieczne jest monitorowanie przyszłej matki już od pierwszych miesięcy ciąży. Toksemia ciążowa, wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrostu płodu i cukrzyca ciążowa są również częstsze po 38-40 roku życia. Ważne jest również, aby wiedzieć, że ryzyko przedwczesnego porodu jest nieco wyższe.
Jaki nadzór jest konieczny w przypadku późnej ciąży?
Bądź pewna, że późne ciąże są obecnie bardzo rygorystycznie monitorowane i przebiegają prawidłowo. Stała kontrola lekarska pozwala na szybkie i skuteczne ewentualne wdrożenie niezbędnych środków. Badania przesiewowe w kierunku trisomii 21 (ryzyko zespołu Downa) są systematyczne u kobiet w wieku powyżej 35 lat.
Poprzednia trudna ciąża lub ciąża mnoga: Twoja ciąża jest uważana za zagrożoną
Przy ustalaniu nadzoru medycznego nad ciążą bierze się pod uwagę zarówno liczbę przebytych ciąż, jak i problemy, które miały miejsce podczas poprzednich ciąż. Ważne jest, aby wiedzieć, że od czwartego dziecka poród może być trudniejszy, ponieważ macica straciła napięcie. Podobnie istotna jest znajomość historii przyszłej matki, aby lepiej przewidzieć ewentualne ryzyko. Przyszła mama mogła mieć kilka poronień, mogła urodzić wcześniaki lub cierpieć z powodu komplikacji (toksemia ciążowa, cukrzyca ciążowa...).
Jaki nadzór? W tych ostatnich przypadkach, ciąża będzie nadzorowana bardziej szczegółowymi badaniami. Może być więcej badań ultrasonograficznych połączonych z Dopplerem (pomiar przepływu krwi w naczyniach). Bicie serca dziecka będzie również regularnie rejestrowane, aby upewnić się, że jego aktywność jest normalna.
Spodziewasz się bliźniąt
Ciąża bliźniacza jest znacznie większym obciążeniem dla organizmu kobiety niż ciąża pojedyncza. Ciąża oparta będzie na częstszym monitorowaniu ciąży (wymaga częstszych wizyt i badań USG.). Oprócz ryzyka poronienia, które jest częstsze w pierwszym trymestrze, celem jest zapobieganie przedwczesnym porodom, toksemii ciążowej lub wewnątrzmacicznemu opóźnieniu wzrostu (zwłaszcza niskiej wagi). Organizm potrzebuje regularnego dostarczania niezbędnych składników odżywczych, metabolizm jest wyższy niż w przypadku ciąży pojedynczej.
Jaki nadzór? Kontrola medyczna odbywa się w ściśle określonych odstępach czasu. Z powodu uciśniętej przepony przyszłej mamie mogą dokuczać trudności w oddychaniu i poruszaniu się. Znacznie powiększony brzuch może również utrudniać odpoczynek i sen. Dzieci pochodzące z ciąży mnogiej są zagrożone wadami anatomicznymi oraz opóźnionym rozwojem. Często dochodzi do powikłań porodowych, które kończą się cesarskim cięciem. Większość kobiet w ciąży bliźniaczej rodzi pomiędzy 36 a 37 tygodniem.
Jesteś w ciąży z chorobą przewlekłą: Twoja ciąża jest uważana za zagrożoną.
Nadciśnienie, cukrzyca, choroby serca, otyłość, nałogi (tytoń, alkohol)... Jeśli masz jakąś chorobę jeszcze przed zajściem w ciążę, automatycznie zostaniesz uznana za kobietę z grupy wysokiego ryzyka. Rzeczywiście, u chorej kobiety zajście w ciążę może stanowić problem zarówno dla zdrowia matki, jak i dla rozwoju dziecka. Wszystko zależy od zaawansowania schorzenia u kobiety oraz jej stanu ogólnego. Jeszcze przed ciążą należy zmodyfikować leczenie na bezpieczne dla dziecka. Profilaktyka jest o tyle istotna, że początkowo choroba może przebiegać bezobjawowo bądź niespecyficzne objawy nie występują w dużym nasileniu. Dobrze prowadzone leczenie nie powoduje komplikacji ani dla mamy ani dla malucha.
Jaki monitoring?
Rygorystyczne monitorowanie jest niezbędne przez cały okres ciąży. Specjaliści zazwyczaj pracują w parach z ginekologiem prowadzącym dalsze leczenie (diabetolog, kardiolog, endokrynolog itp.).
program dla gabinetu 